تخفیف های شگفت انگیز
مجله 30بوک
نظر خود را برای ما ثبت کنید
درمیان کشورهای مشرق زمین بی گمان،ایران تنها کشوری بود که در نظام تعلیم وتربیت خود بیشترین اولویت را به ورزش و تربیت بدنی داده بود.ایرانیان به اهمیت و ارزش توانایی وسلامت بدن به عنوان وسیله بسیار مهم،برای فراهم آوردن ارتشی سلحشور و پیروز مندانه پی برده بودند. هرودوت،مورخ بسیار مشهور ایرانی می نویسد:ایرانیان ازپنج سالگی تا بیست سالگی سه چیز را می آموختند:1.سوارکاری2.تیراندازی با کمان3.راستگویی. جوانان ایرانی تمرینات روزانه را از طلوع آفاب با دویدن وپرتاب سنگ و پرتاب نیزه آغاز می کردند. ازجمله تمرینات معمولشان،ساختن با جیره اندک و تحمل گرمای بسیار وپیاده روی های طولانی و عبور از رودخانه،وخواب در هوای آزاد بود. برنامه های تربیت بدنی در ایران باستان:کشتی-چوگان بازی-اسب سواری-ارابه رانی-شنا-تیر اندازی و مهارت در فنون شکار. ایرانیان باستان تربیت بدنی را وسیله نیرومندی ونیرومندی را برای دستگیری ناتوانان و نه برای زور گیری می خواستند. نیرومندی و پهلوانی را با جوانمردی،چشم پاکی،فروتنی،راستی و بسیاری دیگر از سجایای اخلاقی همراه،و ناتوانی وسستی را منشا ناراستی می دانستند. مقام پهلوانی در ایران باستان از اهمیت خاصی برخوردار بود.بدین ترتیب است که ورزش و تربیت بدنی در ایران باستان،تا جه اندازه اهمیت داشته و مورد استفاده بوده است.
نشر بامداد کتاب
